– Bij de product-release-fase of in de bestaande situatie-

(c) MTM

Oude bekende methoden zijn “methoden met vooraf bepaalde tijden”. Ook wel een PTS-systeem (Predetermined Time System) genoemd. Vroeger toen de Arbeidsanalist nog in het standaardpakket van de meeste bedrijven zat, werden deze methoden veel toegepast. O.a. Work-Factor, LCW (Lokalisatie, Componenten, Werktuigen) en MTM (Methods-Time Measurement) worden, naast de chronometer, toegepast voor normtijdenvaststelling. Met bezuinigingsrondes verdween deze kennis uit de organisatie. Men dacht niet alleen kosten te besparen, maar ook te winnen met o.a. Lean en Kaizen. Gemakshalve werd aan het eind van 90-er jaren vergeten dat juist de arbeidsanalist, al jaren niets anders nastreefde. Oude wijn in nieuwe zakken! Met de actuele Reshoring in de Maakindustrie, zie je nu het tegenovergestelde gebeuren. Alleen is ondertussen veel arbeidskundige kennis met “pensioen”. Dat wil niet zeggen dat het deel normtijden helemaal is verdwenen. Gelukkig voor de productieleiders en managers, is MTM door blijven ontwikkelen. Voor elk methodeniveau van massa- tot enkelstukfabricage, productontwikkeling en logistiek zijn er (normtijd-) methoden beschikbaar. Met groeiende belangstelling binnen de Benelux, stijgt ook het aantal gebruikers. O.a. als invulling van de titelvraag.

Voordelen van de MTM-methoden:

• Geen tempo-waarderen, zoals bij de chroometer,
• Gelijke belasting van de medewerkers,
• Toepasbaar in de plannings- en/of productiefase
• Meerwaarde naast Lean toepassing (zie figuur)
• Geeft inzicht in de capaciteit. Antwoord op de titelvraag.

Jos Valkenburg